Diabeł w skórze Pacino


Przy okazji Toy Story 3 postanowiliśmy odświeżyć sobie dwie pierwsze części. Zaskoczył mnie szmat czasu, który minął od ich premier. Mimo to wciąż są świeże i zachęcające. Nie czuć by były nadgryzione przez ząb czasu.
Rzutem na taśmę poszła też na wizję Prawdziwa historia Kota w butach. Doskonały przykład nieudolności europejskiej produkcji animacyjnej w odniesieniu do amerykańskich. Próba konwencji smrekowego klimatu. Polska obsada użyczających swego rozpoznawalnego głosu potwierdza to najlepiej. Niestety ani Cezary Pazura, ani Borys Szyc, czy Piotr Fronczewski, Maryla Rodowicz, a nawet Maria Peszek nie są w stanie obronić płytkich dialogów. Irytujące to wszystko. Co zrobić? Wyłączyć i tyle.
Kiedy najmłodsza część rodziny udaje się na spoczynek dorośli wpadają na Adwokata Diabła. Tutaj dopiero mamy przykład nieśmiertelności historii. Doskonałe aktorstwo, zaskakujące efekty, a nade wszystko scenariusz! Niesamowita kreacja Al Pacino. Diabeł w ludzkiej skórze i błoga, zgubna próżność.
Przede wszystkim Ojciec chrzestny, Zapach kobiety, Bezsenność, czy Adwokat Diabła to kreacje Al Pacino najbardziej mi bliski i znane. Taka myśl przy zmierzających ku górze ekranu telewizora napisach końcowych żeby obejrzeć jak najwięcej filmów z jego udziałem. Lista jest nie mała.
Nawet jeśli jednym tchem wyliczam nie wiele tytułów, to postacie, które stworzył swą osobą Al Pacino, zapadają mocno w pamięci. Wyraziste, charyzmatyczne, autentyczne i wciągające. Scenariusz to połowa sukcesu. Drugi stanowi obsada. Jeśli chodzi o to co już widziałem z Al Pacino, czyni go moim ulubionym aktorem.

Z cyklu Znaki szczególne autora:
Ulubiony aktor: Al Pacino, szczególnie za kreacje w Ojcu Chrzestnym, Adwokacie Diabła oraz Zapachu Kobiety
___
Film Prawdziwa historia Kota w Butach (tyt. org. La Véritable histoire du Chat Botté); reżyseria Macha Makeïeff; scenariusz Jérôme Deschamps, Pascal Hérold; produkcja Francja 2009;
film Adwokat Diabła (tyt. org. The Devil’s Advocate); reżyseria Taylor Hackford; scenariusz Tony Gilroy, Andrew Neiderman; produkcja USA, Niemcy 1997